Udokumentowana historia Rogowa sięga roku 1311, kiedy Mroczko, syn Przecława z Żernik otrzymał Rogowo w wyniku podziału majątku. Następni właściciele przyjęli od nazwy osady nazwisko Rogowscy i pieczętowali herbem Grzymała. Rogowo w tym czasie musiało więc być osadą znaczną i starą skoro w 1830 roku było lokowane na prawach miejskich. Nie zachował się jednak żaden dokument, czy zapis podający dokładną datę nadania osadzie praw miejskich. Jedynie wzmianka w dokumencie z 1380 roku określająca Rogowo jako 'civitas' pozwala stwierdzić, że już wtedy było ono miastem.
W 1850 roku Rogowo zamieszkiwało zaledwie 7 rzemieślników, 6 rybaków, komornik i piekarka. W tym też roku zostało ono zmienione z miasta w wieś. Decyzja ta nie spowodowała istotnych zmian w rozwoju Rogowa i życiu jego mieszkańców.
W XVII wieku podczas potopu szwedzkiego Rogowo uległo doszczętnemu zniszczeniu, podobnie jak i szereg sąsiednich ośrodków. Ówczesny właściciel-Albert Węgierski odbudował je w całości. Obecny układ przestrzenny pochodzi właśnie z tego okresu. 15 czerwca 1672 roku Albert odnowił i potwierdził miastu dawne przywileje, była to już druga lokacja Rogowa.
Po II rozbiorze Polski miasto znalazło się pod zaborem pruskim. Zamieszkiwało je 210 mieszkańców. W tym stanie ostatni właściciel Rogowa, Jakub Korytowski, sprzedał je rządowi pruskiemu. W 1849 roku na polecenie władz pruskich rozebrano stary ratusz w Rogowie, a zbudowano nowy obiekt dla pruskiej administracji państwa. W 1883 roku, w 400 rocznicę śmierci Marcina Lutra został oddany w Rogowie do użytku, wybudowany w centrum miasta, kościół protestancki, który był symbolem niemczenia miasta i okolicznych wsi.
W pierwszym dniu 1919 roku w Rogowie oddział powstańczy, utworzony w konspiracji, złożony z mieszkańców Rogowa i okolicznych wsi, wczesnym rankiem opanował Rogowo i przyłączył się do maszerującego na Żnin ugrupowania powstańczego. Organizatorem oddziału rogowskiego i akcją opanowania Rogowa przewodził Franciszek Bernard. Pierwszym Komendantem miasta został mianowany Władysław Szulc. W wyniku zdecydowanego natarcia połączonych jednostek na stacjonujący w Żninie garnizon pruski miasto zostało jeszcze w tym samym dniu wyzwolone.
Niepodległość Rogowa trwała do wybuchu II wojny światowej.Tydzień później do Rogowa wkroczyły wojska okupanta. Rogowo od pierwszych dni wojny znalazło się pod okupacją hitlerowską. Okupanci przejęli urzędy, instytucje państwowe oraz zakłady przemysłowe. Wszelkie znaki polskości były niszczone.
W grudniu 1939 roku Rogowo i okoliczne wsie (Złotniki, Grochowiska Szlacheckie, Grochowiska Księże, Czewujewo, Izdebno, Recz, Niedźwiady, Skórki) przeżyły tragedie przymusowego wysiedlenia. Mieszkańców Gminy Rogowo wysiedlono w większości w okolice Mińska Mazowieckiego oraz na Lubelszczyznę, a ich gospodarstwa natychmiastowo przejęli nowi właściciele-Niemcy sprowadzeni z nadbałtyckich republik Związku Radzieckiego-Litwy i Łotwy. Niektórym udało się uniknąć wysiedlenia, byli jednak oni cały czas prześladowani. W miejscach publicznych oraz miejscach pracy obowiązywał surowy zakaz używania języka polskiego, a Polacy musieli kłaniać się umundurowanym Niemcom.
Generalna zimowa ofensywa radziecka, która ruszyła w styczniu, przyniosła wyzwolenie Rogowa i okolic. Hitlerowcy wycofali się w panice, nie próbując nawet stawiać oporu. 22 stycznia 1945 roku do Rogowa wkroczyły pierwsze oddziały Armii Radzieckiej. Od 23 stycznia 1945 roku funkcję tymczasowego wójta gminy pełnił Władysław Szymczak. Dnia 13 lutego 1945 roku powołał on do życia Ochotniczą Straż Pożarną.
Życie mieszkańców całej gminy zaczęło wracać do normy. Swą działalność poszerzyły organizacje społeczne i kulturalne, rozpoczęto m.in. działalność Towarzystwa Śpiewu "Jutrzenka". W roku 1948 oddano do użytku wyposażony Ośrodek Zdrowia, rok później utworzono Gminną Bibliotekę Publiczną. W 1950 roku odbudowano zniszczony podczas działań wojennych most na Wełnie oraz przywrócono pierwotny wygląd rynku rogowskiego.
Bardzo znaczącym wydarzeniem dla życia mieszkańców było rozpoczęcie budowy nowoczesnej, znakomicie wyposażonej szkoły, miało to miejsce w 1969 roku. Szkoła została oddana do użytku pod imieniem Mikołaja Kopernika w 1971 roku.
Dnia 1 stycznia 1973 roku, na podstawie ustawy o utworzeniu gmin i zmiany ustawy o radach narodowych, decyzją władz wojewódzkich, została utworzona Gmina Rogowo.
W roku 1990 przywrócono w Polsce samorząd terytorialny. W tym samym roku Wójtem został wybrany Józef Sosnowski, który pełni tę funkcję do dnia dzisiejszego. W stolicy gminy znajduje się Urząd Gminy Rogowo, jest on siedzibą władz samorządowych.
Stare zdjęcie tablicy na szkole w Rogowie
